2. Will zette de Mini voor het huis van Tom en Nina neer en Britt stapte meteen uit. 'Ga je even mee naar binnen?' vroeg ze. Will knikte en stapte ook uit, hij zette de Mini op slot en samen liepen ze naar binnen. 'Wil je mee naar mijn kamer of blijf je beneden?' vroeg Britt terwijl ze naar de trap liep.

3. 'Ik ga wel even mee, anders had ik net zo goed in de auto kunnen blijven zitten.' lachte Will terwijl hij achter haar aanliep. Britt maakte de deur van haar slaapkamer open. 'Kom binnen.' glimlachte ze. Will lachte ook en liep achter haar aan. 'Wat zal ik aandoen?' vroeg ze terwijl ze op haar knieën voor de koffer neerzakte.

4. 'Niks.' mompelde Will terwijl hij achter haar ging staan en haar omhoog trok. Britt giechelde en liet zich in zijn armen vallen. Britt sloeg haar armen om zijn nek en drukte haar lippen op de zijne. Will lachte en Britt trok zich snel terug. 'Doe je dat altijd als je wordt gezoend, lachen?' zei ze terwijl ze een pluk haar uit zijn gezicht streek.

5. 'Nee, alleen als ik eraan denk dat jij eigenlijk veel te mooi voor een man als ik ben.' zei hij. Britt zuchtte en maakte zich los uit zijn omhelzing. 'Idioot.' mompelde ze terwijl ze weer voor haar koffer neerzakte. 'Wat zal ik nou aandoen? Een broek of een rokje of een jurk?' mompelde ze. 'Maakt niet uit' glimlachte Will terwijl hij over haar schouder meekeek in de koffer.

6. 'Weet je, ik ga eerst even douchen.' mompelde Britt terwijl ze naar de badkamer huppelde. 'Ik zal wel eens kijken of ik leuke kleren voor je uit kan zoeken.' grinnikte Will terwijl Britt een setje ondergoed uit de koffer pakte. Britt lachte en liep naar de badkamer. Glimlachend keek ze naar haar spiegelbeeld. Ze zag er stralend uit al zei ze het zelf.

7. Met een enorme glimlach om haar lippen liep ze naar de douche en trok haar ondergoed uit. Ze ging onder de warme stralen staan en liet ze over zich heen lopen. Door het warme water leek ook de kater te verdwijnen. Glimlachend waste ze haar haren en spoelde ze even later uit. Toen ze douche uitzette, draaide ze voorzichtig een handdoek om haar haar.

8. Ze trok snel haar schone ondergoed aan en liep naar haar slaapkamer. Will zat op het bed en naast hem lag een setje kleren. Britt glimlachte en pakte het setje van het bed. 'Goede keuze.' mompelde ze. Will lachte. 'Kleed je maar snel aan, dan kunnen we ook snel naar de makelaar, en dan weet jij snel of je het pand hebt of niet.'

9. Britt lachte en pakte de kleren van het bed, snel trok ze ze aan en haalde de handdoek van haar haar. Ze liep meteen naar de spiegel en haalde de borstel erdoorheen tot het glansde. Ze maakte het vast in haar gebruikelijke kapsel en deed wat make-up op. 'We kunnen gaan.' zei ze, terwijl ze de koffer dichtklapte en naar de deur liep.

10. Will stond op van het bed en liep achter haar aan. 'Zin om naar de makelaar te gaan?' vroeg hij. Britt knikte. 'Enorm veel hopelijk gaat hij meteen akkoord met het bod. Dan kunnen we een afspraak maken bij de notaris en dan is dat pand binnenkort van mij.' glimlachte ze. 'Wacht even, ik schrijf even een briefje voor Tom en Nina.' mompelde ze.

11. In de keuken pakte ze een post-it uit het bakje en een pen. “Ik ben met Will bij de makelaar om een bod te doen. Ik kom hopelijk terug met goed nieuws. X-jes Britt.” schreef ze. Glimlachend plakte ze het briefje op de voordeur en maakte die op slot. Toen stapte ze in de Mini. Will lachte en startte de auto om naar het centrum te rijden.

12. Toen Will de auto op de normale plaats parkeerde, stapte Britt vrolijk uit, ze ging een bod doen op haar droompand, samen met haar geliefde en tevens ook haar zakenpartner en ging een Bed and Breakfast beginnen. Ze glimlachte en liep meteen naar de makelaardij.

13. 'Mevrouw ten Damme, zo zie ik u nooit en zo zie ik u twee keer in drie dagen. Waarmee kan ik u van dienst zijn?' vroeg Wim van Lanen terwijl hij haar een hand gaf. 'Ik zou graag een bod uit willen brengen op het pand waar we eergisteren zijn gaan kijken.' zei ze. 'De oude villa?' 'Ja!' zei ze vrolijk.

14. 'Ga zitten, jij ook Will. Willen jullie thee of koffie?' vroeg Wim terwijl hij naar het koffiezetapparaat ging die op het aanrecht aan de achterkant van het kantoor stond. 'Ik lust wel een kopje koffie.' zei Will. 'En ik wil thee.' zei Britt. Wim knikte en schonk wat in twee mokken. Even later kwam hij terug. 'Dankje.' mompelde Britt toen hij de mok voor haar neerzette.

15. 'Oké, je wilt een bod uitbrengen op het pand aan de Lindelaan 11.' zei de makelaar terwijl hij er een brochure bij pakte. 'Ja, dat klopt.' mompelde Britt. 'Nou, ik heb het pand geschat op achthonderdduizend euro, daar zou in principe nog wat vanaf kunnen, ik hoef voor dit pand niet met de eigenaren te overleggen want die zijn onlangs overleden. Het pand is nu technisch gezien van mij.'

16. Will knikte. 'Dat is gunstig, maar laten we overgaan tot het bod, Britt zou graag een bod van zeshondervijfennegentig duizend euro uit brengen. Dit ligt ver onder de vraagprijs, maar toen ik gisteren nog een keer bouwkundig naar het gebouw heb gekeken zijn er toch wel wat minpunten, er zijn wat kozijnen aan het rotten, de muren zijn in slechte staat, de trap naar de kelder staat op instorten, er zijn wat gebroken ramen, en een deel van het dak is aan vernieuwing toe.'

17. Britt keek hem aan en zag dat hij meende wat hij zei. Voor zij er gisteren aan was gekomen had hij het huis echt heel goed onderzocht. Wim knikte. 'Die dingen heb ik ook allemaal gezien, daarom heb ik ook al tweehonderdduizend euro van de vraagprijs van een miljoen afgehaald.' zei hij.

18. 'Dat snappen we, maar met de prijs die het huis nu heeft raakt u het aan de straatstenen niet kwijt, hebt u naar de staat van de tuin gekeken, de paden, het terras aan de achterzijde, er is geen garage, geen oprit. Dat zal er allemaal bij moeten komen. En dat kost veel.' zei Will. 'Dat snap ik, maar ik vind jullie bod heel erg laag.'

19. 'Als je niet met ons akkoord gaat, dan zal niemand met jou akkoord gaan, je zult laag moeten zaken met de prijs willen mensen het pand kopen. Als je het op de prijs die het nu heeft laat zitten raak je het echt niet kwijt.' zei Will nog een keer. 'Laten we er zevenhonderdduizend van maken, dan zitten we op een ronde prijs. Hebben jullie het huis voor honderdduizend onder de vraagprijs en is iedereen gelukkig.'

20. Britt knikte. 'Daar ben ik het mee eens, het ligt ver onder de vraagprijs en ik zal die vijftigduizend euro van jou niet eens hoeven lenen!' lachte Britt. 'Dus dan gaan we allemaal akkoord met een prijs van zevenhonderdduizend euro?' vroeg Wim. Britt knikte en schudde de hand van Wim. 'Will, ben jij het daar ook mee eens?' vroeg ze.

21. Will knikte. 'Ja, ik was even in gedachten verzonken.' mompelde hij terwijl hij ook de hand van Wim vastpakte. Op dat moment ging de telefoon. 'Wacht even.' mompelde Wim terwijl hij de telefoon pakte. 'Makelaardij van Lanen.' zei hij. 'Natuurlijk, jammer, maar dan zullen we de afspraak verzetten naar morgenochtend negen uur. Ja, ik zal het aan de notaris doorgeven.'

22. 'Dat was een klant, ze zou vanmiddag om twee uur een afspraak hebben met de notaris om de koop van haar nieuwe huis rond te maken, maar is ziek. Nu kunnen wij naar die afspraak toe en dan heb jij het pand vanmiddag al.' glimlachte Wim. 'Dat zou geweldig zijn!' zei Britt terwijl ze lachend opstond. 'Hoe laat?' vroeg ze meteen.

23. 'Die afspraak stond gepland voor twee uur, dus twee uur, bij de notaris hier in het dorp. Je weet waar die zit. Je vader heeft er natuurlijk zijn hele leven gewerkt.' grinnikte hij. 'Klopt, ik zal er zijn om twee uur. Jij ook hè, als je er niet bent dan kun je die verbouwing door je neus boren.' glimlachte Britt terwijl ze de hand van Wim schudde.

24. 'Nou dan zie ik u vanmiddag om twee uur, u kunt het geld het beste al naar de rekening van de notaris overmaken, die bel ik zo even dan weet hij dat dat binnenkomt en kan hij het meteen naar mij overmaken als we hebben getekend. Willen jullie voor de rest nog iets weten?' vroeg Wim terwijl hij naar de deur van de zaak liep.

25. 'Nee, ik weet genoeg vanmiddag is dat pand van mij en kunnen we beginnen met plannen maken voor de inrichting.' zei Britt met een grote glimlach. 'Tot vanmiddag!' grinnikte Wim terwijl hij de deur openmaakte. Buiten omhelsde Britt Will enthousiast, even wilde ze haar lippen op de zijne drukken maar ze zag Wim uit het raam en kijken en hield zich in.

26. 'Zullen we dan maar plannen gaan maken?' vroeg Will terwijl hij haar terugknuffelde. 'Ja! Ik heb er zo'n zin in. Vanmiddag is dat pand van mij en ben ik eigenaresse van een enorme villa.' glimlachte Britt terwijl ze achter Will aanliep naar zijn kantoor. Hij maakte de deur open en liep naar zijn bureau. 'Goedemorgen Isa.' riep hij vrolijk.

27. 'Wat valt er te vieren?' vroeg ze toen Will een fles champagne uit de koelkast pakte. 'Dat Britt vanmiddag de trotse eigenaresse van de villa is en de beste Bed & Breakfast in de omgeving gaat openen!' zei Will. Isa liep meteen naar Britt toe. 'Gefeliciteerd!' zei ze terwijl ze drie zoenen op de wangen van Britt drukte.

28. 'Je ziet er goed uit Isa.' lachte Britt terwijl ze haar jeugdvriendin los liet en haar bekeek. 'Jij ook!' riep Isa. 'Wat is dat lang geleden, groep 8 toch?' vroeg Isa lachend. 'Ja, jij ging naar het Gymnasium en ik naar de HAVO, sindsdien hebben we elkaar niet meer gezien en gesproken.' lachte Isa terwijl ze haar hand door haar haar haalde.

29. Op dat moment haalde Will de kurk van de champagne en schonk hem in drie glazen. 'Op de B&B van Britt, op de villa, op het geluk! Op ons!' glimlachte hij, ze tikten hun glazen tegen elkaar en dronken op alle goede dingen in het leven.